POMIARY INSTALACJI ELEKTRYCZNEJ

1.2. Kontrole stanu technicznego instalacji i urządzeń elektrycznych powinny być przygotowywane, organizowane i wykonywane według uznanych reguł technicznych określonych w normach:

1) PN-HD 60364-6:2016-07 Instalacje elektryczne niskiego napięcia − Część 6: Sprawdzanie;
2) PN-EN 60079-17:2008 Atmosfery wybuchowe − Kontrola i konserwacja instalacji elektrycznych;
3) PN-EN 62353:2008 Medyczne urządzenia elektryczne − Badania okresowe i badania po naprawie medycznych.

4) Sprawdzanie – wszelkie czynności, za pomocą których kontroluje się stan techniczny i zgodność instalacji elektrycznej z odpowiednimi wymaganiami normy HD 60364.
Sprawdzanie obejmuje oględziny, próby i protokołowanie;
5) Oględziny – kontrola instalacji elektrycznej za pomocą zmysłów (wzrok, słuch, dotyk) w celu upewnienia się czy wyposażenie elektryczne zostało prawidłowo dobrane i zainstalowane;
6) Próba – użycie środków (próbników, mierników, manipulatorów), za pomocą których można sprawdzić stan instalacji w celu określenia stanów i wartości niewykrywalnych za pomocą oględzin;
7) Protokołowanie – zapisywanie wyników oględzin i prób;
8) Konserwacja – powiązanie wszystkich technicznych i administracyjnych czynności łącznie z nadzorem, mających na celu utrzymanie instalacji w stanie, w którym spełnia ona wymagane funkcje lub przywrócenie jej do tego stanu.

2. Rodzaje kontroli okresowych obiektów budowlanych
Obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:

1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego: elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,
2) okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, estetyki obiektu budowlanego oraz jego otoczenia; kontrolą tą powinno być objęte również badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów;
3) okresowej w zakresie, o którym mowa w pkt 1, co najmniej dwa razy w roku, w terminach do 31 maja oraz do 30 listopada, w przypadku budynków o powierzchni zabudowy przekraczającej 2000 m2 oraz innych obiektów budowlanych o powierzchni dachu przekraczającej 1000 m2.

Kontrole okresowe stanu technicznego instalacji wykonuje się w określonych odstępach czasu w celu sprawdzenia, czy nie doszło do uszkodzeń lub niedopuszczalnego pogorszenia parametrów instalacji lub ich części, w okresie od poprzedniego badania, w takim stopniu, że użytkowanie ich jest niebezpieczne

Kontrole stanu technicznego instalacji elektrycznych w obiektach budowlanych powinny być przeprowadzane z uwzględnieniem następujących wymagań organizacyjnych i technicznych:

1) Kontrole stanu technicznego instalacji i urządzeń elektrycznych mogą być wykonywane przez osoby wykwalifikowane. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadanych kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828); eksploatacją urządzeń elektrycznych mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących rodzajów prac i stanowisk pracy:

a) eksploatacji „E” – do których zalicza się stanowiska osób wykonujących prace w zakresie obsługi, konserwacji, remontów, montażu i kontrolno-pomiarowym,
b) dozoru „D”– do których zalicza się stanowiska osób kierujących czynnościami osób wykonujących prace w zakresie określonym w pkt. 1. oraz stanowiska pracowników technicznych sprawujących nadzór nad eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.
Prace, o których mowa w pkt. a, dotyczą wykonywania czynności niezbędnych do dokonania oceny stanu technicznego, parametrów eksploatacyjnych, jakości regulacji i sprawności energetycznej urządzeń, instalacji i sieci – w zakresie kontrolno-pomiarowym;

2) Według normy PN-HD 60364-6:2016-07 próby i pomiary należy wykonywać przy użyciu urządzeń pomiarowych spełniających wymagania PN-EN 61557Bezpieczeństwo elektryczne w niskonapięciowych sieciach elektroenergetycznych o napięciach przemiennych do 1 000 V i stałych do 1 500 V — Urządzenia przeznaczone do sprawdzania, pomiarów lub monitorowania środków ochronnych. Dopuszcza się stosowanie innych przyrządów i mierników, jeżeli posiadają one nie gorsze własności użytkowe i zapewniają co- najmniej taki sam poziom bezpieczeństwa;
3) Podczas kontroli instalacji należy przestrzegać „zasady ochrony zastanej” polegającej na uwzględnieniu stanu technicznego sprawdzanej instalacji elektrycznej, spełniającej wymagania przepisów i norm z okresu ich projektowania i budowy, o ile późniejsze przepisy nie wymagały doprowadzenia ich do stanu zgodnego z aktualnymi normami lub obowiązującymi przepisami;
4) W czasie prób i pomiarów odbiorczych oraz okresowych, należy zastosować wszelki niezbędne środki ostrożności, aby sprawdzenie nie spowodowało niebezpieczeństwa dla ludzi i zwierząt hodowlanych, a także uszkodzenia obiektu i wyposażenia, nawet gdy stwierdzono niezgodności.

Kontrole stanu technicznego każdej instalacji elektrycznych niskiego napięcia powinny być przeprowadzane podczas montażu, o ile jest to w praktyce możliwe, oraz po zakończeniu procesu budowy, przebudowy lub remontu, przed przekazaniem do eksploatacji i w trakcie użytkowania jako:

a) sprawdzanie odbiorcze lub
b) sprawdzania okresowe.

W przypadku rozbudowy lub zmiany istniejącej instalacji należy sprawdzić, czy ta rozbudowa lub zmiana jest zgodna z wymaganiami HD 60364 i czy nie spowoduje pogorszenia stanu bezpieczeństwa istniejącej instalacji elektrycznej;
W czasie eksploatacji urządzeń i instalacji elektrycznych należy zapewnić okresowe kontrole stanu technicznego, w tym parametrów charakteryzujących ich pracę oraz stan bezpieczeństwa elektrycznego i ochrony pracy osób zajmujących się eksploatacją;

Sprawdzanie odbiorcze urządzeń i instalacji elektrycznych powinno obejmować:

1) sprawdzanie dokumentacji obiektów:

a) projekt techniczny (opisy techniczne, schematy elektryczne itp.),
b) dokumentację fabryczną dostarczoną przez dostawcę urządzeń (karty gwarancyjne, świadectwa, instrukcje obsługi, opisy techniczne, rysunki konstrukcyjne i montażowe),
c) dokumenty przekazania urządzeń do eksploatacji (protokoły z przeprowadzonych prób i pomiarów elektrycznych i prób funkcjonalnych urządzeń),

2) oględziny elementów badanej instalacji,
3) pomiary parametrów technicznych instalacji,
4) próby funkcjonalne urządzeń i instalacji,
5) sporządzanie protokołów odbioru robót zanikających i ulegających zakryciu.

Sprawdzanie okresowe urządzeń i instalacji elektrycznych przeprowadza się w ustalonych odstępach czasu, za pomocą właściwych prób i pomiarów, w stopniu możliwym do realizacji, by określić, czy instalacja i wszystkie elementy jej wyposażenia znajdują się w stanie pozwalającym na ich dalsze użycie oraz wymagania dotyczące protokołowania wyników sprawdzania okresowego.

4.1. Zakres prób i pomiarów wykonywanych przy sprawdzaniu odbiorczym i okresowym
Podczas sprawdzania odbiorczego i okresowego urządzeń i instalacji elektrycznych niskiego napięcia, należy w zależności od potrzeb:

a) sprawdzić ciągłość przewodów ochronnych i czynnych w obwodach pierścieniowych,
b) zmierzyć rezystancję izolacji obwodów instalacji elektrycznej,
c) sprawdzić ochronę za pomocą bardzo niskiego napięcia – obwody SELV i PELV oraz separacji elektrycznej,
d) zmierzyć rezystancję bądź impedancję podłóg i ścian,
e) sprawdzić biegunowość,
f) sprawdzić skuteczność ochrony przy uszkodzeniu przez samoczynne wyłączenie zasilania,
g) sprawdzić ochronę uzupełniającą ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu,
h) sprawdzić kolejność faz,
i) wykonać próby funkcjonalne i operacyjne urządzeń elektrycznych,
j) sprawdzić spadki napięcia.

Wymienione wyżej próby i pomiary należy wykonywać w podanej kolejności. Jeżeli wynik którejkolwiek próby wskazuje na niespełnienie wymagań, to – po usunięciu stwierdzonej nieprawidłowości – należy powtórzyć tę próbę i każdą poprzedzającą, na wynik której mogła mieć wpływ ta nieprawidłowość.

W czasie kontroli stanu technicznego urządzeń i instalacji elektrycznych należy uwzględnić wymagania PN-HD 60364-6 dotyczące:

a) poprawności wykonania przegród ognioodpornych i innych środków zapobiegawczych rozprzestrzenianiu się ognia oraz przed skutkami działania ciepła;
b) doboru przewodów do obciążalności prądowej i spadku napięcia oraz sprawdzania doboru i nastawienia urządzeń zabezpieczających i ostrzegawczych;
c) istnienia schematów, napisów ostrzegawczych lub innych podobnych informacji;
d) poprawności połączeń przewodów. Zaleca się sprawdzić, czy zaciski są odpowiednio dobrane do przewodów, które mają być połączone i czy połączenie to jest wykonane poprawnie. W razie wątpliwości zaleca się wykonanie pomiaru rezystancji połączeń. Rezystancja połączenia nie powinna być większa niż rezystancja przewodu o długości 1 m o przekroju równym najmniejszemu przekrojowi łączonych przewodów;
e) przy pomiarze impedancji pętli zwarciowej należy uwzględnić wzrost rezystancji przewodów ze wzrostem temperatury spowodowanej zwarciem, aby zmierzona wartość impedancji zwarciowej spełniała wymagania podane w pkt. 411,4. PN-HD 60364-4-41;
f) dostępu do urządzeń umożliwiającego ich wygodną obsługę, identyfikację i konserwację.

4.2. Oględziny instalacji elektrycznej i wyposażenia powinny obejmować:
Oględziny urządzeń i instalacji elektrycznych w obiekcie budowlanym powinny obejmować:

a) rodzaj zastosowanych środków ochrony przed porażeniem elektrycznym;
b) rodzaj zastosowanych budowlanych środków ochrony przeciwpożarowej;
c) dobór przewodów i ich zabezpieczeń z uwagi na obciążalność prądową i spadek napięcia;
d) dobór i nastawienie urządzeń monitorujących i sygnalizacyjnych;
e) dobór i prawidłowe umieszczenie łączników izolacyjnych;
f) dobór wyposażenia do spodziewanych wpływów zewnętrznych;
g) oznaczenia przewodów czynnych, neutralnych i ochronnych;
h) przyłączenie łączników jednobiegunowych do przewodów fazowych;
i) obecność wymaganych schematów, napisów ostrzegawczych i informacyjnych;
j) oznakowanie zacisków urządzeń i zakończeń przewodów oraz urządzeń zabezpieczających;
k) poprawność połączeń przewodów; należy sprawdzić, czy zaciski są odpowiednio dobrane do przewodów i czy łączenie jest wykonane poprawnie;
l) sprawdzenie połączeń przewodów ochronnych (PE, PEN, wyrównawczych, uziemiających);
m) dostępność do urządzeń umożliwiająca wygodną obsługę, identyfikację i konserwację.

Ponadto sprawdzić należy, czy zastosowane urządzenia manewrowe są rozmieszczone w sposób umożliwiający ich łatwą obsługę i konserwację. Oględziny instalacji i wyposażenia elektrycznego powinny uwzględniać także wszystkie wymagania szczególne, dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji.

4.3. Zasady i zakres sprawdzania odbiorczego

a) Każda instalacja elektryczna powinna być sprawdzana podczas montażu, na ile jest to w praktyce możliwe, i po jego ukończeniu, a przed przekazaniem użytkownikowi (w tym protokóły odbioru robót zanikających i ulegających zakryciu do eksploatacji;
b) Sprawdzenie odbiorcze powinno obejmować porównanie wyników z odpowiednimi kryteriami w celu stwierdzenia, że wymagania HD 60364 zostały spełnione;
c) Należy zastosować środki ostrożności w celu upewnienia się, że sprawdzenie nie spowoduje niebezpieczeństwa dla osób lub zwierząt hodowlanych oraz nie spowoduje to uszkodzenia obiektu i wyposażenia, nawet gdy obwód jest wadliwy;
d) W przypadku rozbudowy lub zmiany istniejącej instalacji należy sprawdzić, czy ta rozbudowa lub zmiana jest zgodna z wymaganiami HD 60364 i czy nie spowoduje pogorszenia stanu bezpieczeństwa;
e) Sprawdzenie odbiorcze powinno być wykonane przez osobę wykwalifikowaną, kompetentną w zakresie sprawdzania;
f) Osobie dokonującej sprawdzania odbiorczego należy udostępnić kompletne schematy i plany instalacji, zestawienia przedstawiające pełny jej układ i następujące dane:

– obciążenie szczytowe poszczególnych obwodów,
– długość, liczba i przekrój przewodów oraz sposób ich ułożenia,
– umiejscowienie łączników izolacyjnych,
– rodzaj, typ oraz nastawienie zabezpieczeń nadprądowych i innych jeśli występują,
– prąd zwarciowy początkowy oraz prąd zwarciowy wyłączalny zabezpieczeń.

4.4. Zasady i zakres sprawdzania okresowego

1) W instalacjach elektrycznych pozostających pod stałym skutecznym nadzorem, objętych stałym monitorowaniem stanu instalacji i urządzeń elektrycznych, zapewniającym profilaktyczną konserwację zapobiegawczą podczas normalnego użytkowania, sprawdzenie okresowe może być zastąpione odpowiednim systemem stałych kontroli i konserwacji instalacji i wyposażenia przez osoby wykwalifikowane.

Podejście użytkowników do planowania i realizacji kontroli stanu technicznego instalacji i urządzeń elektrycznych powinno być racjonalne i powinno zmierzać do ograniczenia, w miarę technicznych i ekonomicznych możliwości, kosztownych badań tylko do tych, które są niezbędne;
2) Sprawdzenie okresowe, obejmujące szczegółowe badanie instalacji, należy przeprowadzać bez jej demontażu lub – jeżeli jest wymagany – z częściowym jej demontażem, i uzupełnić właściwymi próbami i pomiarami, łącznie ze sprawdzeniem mającym na celu wskazanie, że spełnione są wymagania dotyczące czasów samoczynnego wyłączania zasilania przez wyłączniki różnicowoprądowe (RCD), aby zapewnić:

a) bezpieczeństwo osób i zwierząt hodowlanych przed skutkami porażenia elektrycznego i oparzenia;
b) ochrony obiektu przed uszkodzeniem spowodowanym pożarem lub ciepłem powstałym na skutek uszkodzenia instalacji;
c) przekonanie, że instalacja nie jest uszkodzona lub obniżone jej właściwości nie pogorszą bezpieczeństwa;
d) identyfikację wad instalacji i odstępstw od wymagań normy PN-HD 60364-6, które mogą spowodować niebezpieczeństwo;

3) Sprawdzenie okresowe stanu technicznego instalacji i urządzeń elektrycznych powinno w szczególności obejmować:

a) sprawdzenie dokumentacji eksploatacyjnej obiektu (instrukcje eksploatacji, książki i raporty urządzeń, dokumenty z oględzin, przeglądów, konserwacji, napraw bieżących i remontów, protokół z poprzednich prób i pomiarów okresowych;
b) oględziny dotyczące ochrony podstawowej (ochrony przed dotykiem bezpośrednim);
c) pomiar rezystancji izolacji przewodów i uzwojeń urządzeń i instalacji elektrycznych;
d) badanie ciągłości elektrycznej przewodów ochronnych połączeń wyrównawczych;
e) sprawdzenie środków ochrony przy uszkodzeniu. W protokole z kontroli należy odnotować wszystkie stwierdzone uszkodzenia, pogorszenia stanu, wady lub niebezpieczne warunki. Odnotowane powinny być również znaczne ograniczenia zakresu sprawdzania okresowego w stosunku do normy PN-HD 60364-6. i ich przyczyny;

4) Sprawdzenie okresowe instalacji elektrycznej powinno zapewnić użytkownikom wszystkie niezbędne informacje dotyczące:

a) stopnia realizacji zaleceń i uwag z poprzedniej kontroli (jeżeli poprzedni protokół jest niedostępny, konieczne jest dodatkowe badanie);
b) aktualnego stanu technicznego znajdujących się w użytkowaniu urządzeń i instalacji elektrycznych oraz
c) prawidłowości doboru i skuteczności działania zastosowanych środków ochronnych przed:

– porażeniem prądem elektrycznym,
– prądem przetężeniowym,
– przepięciami,
– pożarem.

W czasie prób i pomiarów odbiorczych i okresowych, należy zastosować wszystkie niezbędne techniczne i organizacyjne środki ostrożności tak, aby mieć pewność, że sprawdzenie okresowe nie spowoduje niebezpieczeństwa dla osób lub zwierząt hodowlanych i nie będzie przyczyną uszkodzenia obiektu i wyposażenia nawet wtedy, gdy obiekt nie jest w pełni sprawny.

Obowiązek przeprowadzania kontroli stanu technicznego instalacji elektrycznej wprowadza w art. 62 Ustawa Prawo budowlane [Dz.U z 1994. Nr 89, poz. 414 z póżn. zm.].
Zgodnie z ustawą kontrola stanu technicznego instalacji elektrycznych, w zależności od stopnia nasilenia wpływów zewnętrznych, powinna być przeprowadzana:

– nie rzadziej niż co 5 lat,
– nie rzadziej niż co rok,
– w szczególnych przypadkach – nie rzadziej niż co pół roku.

Zgodnie z art. 62.1 ustawy Prawo budowlane – obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:

1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego:

a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu, (…)

2) okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, estetyki obiektu budowlanego oraz jego otoczenia; kontrolą tą powinno być objęte również badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów;
3) okresowej w zakresie, o którym mowa w pkt. 1, co najmniej dwa razy w roku, w terminach do 31 maja oraz do 30 listopada, w przypadku budynków o powierzchni zabudowy przekraczającej 2000 m2 oraz innych obiektów budowlanych o powierzchni dachu przekraczającej 1000 m2.(…)
Kontrole okresowe stanu technicznego instalacji wykonuje się w określonych odstępach czasu w celu sprawdzenia, czy nie doszło do uszkodzeń lub niedopuszczalnego pogorszenia parametrów instalacji lub ich części, w okresie od poprzedniego badania, w takim stopniu, że użytkowanie ich jest niebezpieczne.
Zgodnie z PN-HD 60364-6:2016-07 częstość sprawdzania okresowego instalacji powinna być ustalana z uwzględnieniem rodzaju instalacji i wyposażenia, jej zastosowania i działania, częstości i jakości konserwacji oraz wpływów zewnętrznych, na które jest narażona.
Przedział ten może wynosić na przykład parę lat, z wyjątkiem podanych niżej przypadków, w których może wystąpić większe ryzyko i powinny być wymagane krótsze okresy, np.:

a) miejsca pracy lub pomieszczenia, w których występuje ryzyko porażenia elektrycznego, po-żaru lub wybuchu spowodowanego degradacją,
b) miejsca pracy lub pomieszczenia, w których znajdują się instalacje niskiego i wysokiego napięcia,
c) obiekty gromadzące publiczność,
d) tereny budowy,
e) instalacje bezpieczeństwa (np. oświetlenia awaryjnego).

W instalacjach elektrycznych pozostających pod stałym skutecznym nadzorem, objętych stałym monitorowaniem stanu instalacji i urządzeń elektrycznych, zapewniającym profilaktyczną konserwację zapobiegawczą podczas normalnego użytkowania, sprawdzenia okresowe mogą być zastąpione odpowiednim systemem stałej kontroli i konserwacji instalacji i wyposażenia przez osoby wykwalifikowane.

3.1. Kontrole stanu technicznego instalacji elektrycznych na terenach budowy

Okresowe kontrole stanu technicznego instalacji elektrycznych na terenach budowy powinny być przeprowadzane w terminach określonych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia
6 lutego 2003 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlanych (Dz.U. 2003 Nr 47, poz.401).
Okresowe kontrole stanu technicznego stacjonarnych urządzeń elektrycznych na terenach bu-dowy i rozbiórki przeprowadza się co najmniej jeden raz w miesiącu, natomiast kontrole stanu technicznego i pomiaru rezystancji izolacji tych urządzeń – co najmniej dwa razy w roku, a także przed uruchomieniem urządzenia:

1) po dokonaniu zmian, przeróbek i napraw – zarówno elektrycznych, jak i mechanicznych,
2) które nie było czynne przez okres jednego miesiąca lub dłużej,
3) po jego przemieszczeniu.

Po zakończeniu sprawdzenia okresowego instalacji elektrycznej należy sporządzić wymaganą dokumentację, składającą się z protokołów wykonanych właściwych prób i pomiarów.

Dokumentacja z każdego sprawdzenia okresowego instalacji elektrycznej powinna zawierać: szczegóły dotyczące sprawdzanych części instalacji i wyniki prób, a także opis przeprowadzonych oględzin, łącznie ze stwierdzonymi niezgodnościami, usterkami i wadami. Odnotowane powinny być również wszystkie stwierdzone uszkodzenia, pogorszenia stanu, wady lub niebezpieczne warunki pracy.
Dokumentacja sprawdzenia okresowego może zawierać, w związku ze stwierdzonymi zagrożeniami, zalecenia dotyczące modernizacji instalacji w celu doprowadzenia jej do zgodności z wymaganiami aktualnych norm lub przepisów.
Zgodnie z normą PN-HD 60364-6:2016-07 protokół z badań odbiorczych lub okresowych powinien zawierać informacje, które pozwolą powtórzyć badania, oraz wyniki badań, wyniki oceny badań i wypływające z nich wnioski, a także dane identyfikacyjne osób, które wykonywały badania.
Osoba odpowiedzialna za sprawdzenie instalacji lub osoba upoważniona do działania w jej imieniu powinna przekazać protokół sprawdzenia okresowego osobie zlecającej sprawdzenie.
Protokół powinien być opracowany i podpisany przez osobę kompetentną w zakresie sprawdzania instalacji elektrycznej.

W protokołach z prób i pomiarów powinny być zawarte informacje dotyczące:

1) Rodzaju i zakresu badań;
2) Lokalizacji obiektu badania (adres, nazwa);
3) Instalacji lub jej części podlegającej badaniom;
4) Zakresu wykonanych oględzin;
5) Oceny wyników oględzin;
6) Zastosowanych metod i przyrządów pomiarowych;
7) Zastosowanych kryteriów oceny wyników pomiarów;
8) Sposobu wykonania niezbędnych obliczeń;
9) Wyników pomiarów (najczęściej w układzie tabelarycznym);
10) Ocena wyników pomiarów i wniosków z oględzin, pomiarów i prób;
11) Daty i warunki wykonywanych pomiarów;
12) Datę następnych badań okresowych;
13) Dane osobowe i dane identyfikacyjne uprawnień osób wykonujących pomiary, oględziny, oceny i wnioski oraz podpisy.